Ağ Modellerinin Katmanlı Olmasının Avantajları

1- Tasarım (Design) : Katmanlı bir modelde, her katman ayrı ayrı tasarlandığı için ve kendi hedefleri, yapısı ve protokolleri olduğu için, bir tasarımcı belirli bir katmanda uzmanlaşabilir ve sadece o katmanın geliştirilmesiyle ilgilenebilir, diğer katmanların durumu hakkında endişe duymadan. Gördüğünüz gibi, böyle bir modelde tasarım süreci daha basit olup, yeni hizmetlerin eklenmesi ve ağ altyapısının yönetimi daha kolaydır.

2- Öğrenme (Learning) : Katmanlama, çok karmaşık bir konu setinin daha küçük ve birbirine bağlı gruplara dönüşmesini sağlar ve sonuç olarak her katmanın görevlerini ve aktivitelerini öğrenmek ve anlamak daha kolay hale gelir.

3- Esneklik (Flexibility) : Katmanlı mimari, değişiklikler yapıldığında ve ağ hizmetleri geliştirildiğinde modelin esneklik seviyesini artırır. Katmanlı modelde, bir katmanda bir değişiklik yapıldığında, bunun diğer katmanlar üzerindeki etkisi en aza indirilir; oysa tek katmanlı bir modelde, modeldeki her değişiklik tüm modeli etkiler. Sonuç olarak, katmanlı mimari maliyetleri düşürür ve değişikliklerin gerçekleştirilme hızını artırır.

4- Hata Ayıklama (Troubleshooting) : Katmanlı modellerde, her katman için belirli hedefler belirlendiği ve o katmandaki tüm protokoller ve veriler bu hedefle ilgili olduğu için, modelin çalışması sırasında bir sorun ortaya çıkarsa, sorunlu katmanı hızlı bir şekilde tanımlayıp, tüm odaklanmamızı o katmanda sorunu çözmeye yönlendiririz ve tüm modelde (eğer model tek katmanlı olsaydı) sorun yerini bulmak için harcanması gereken zaman ve enerjiyi tasarruf etmiş oluruz.

5- Modülerlik (modularity) : Büyük ve karmaşık bir sistemin modüler hale getirilmesi, her katmandaki hizmetlerin uygulanmasını ve değiştirilmesini kolaylaştırır. Böyle bir modelde, her katman karmaşıklıkları ve hizmet sunma detaylarını gizlerken, iyi tasarlanmış bir kullanıcı arayüzü aracılığıyla (her iki komşu katman arasında da bulunur) üst katmanına hizmet verir ve alt katmanından hizmet alır. Böylece karmaşıklıklardan kaçınmak, daha az hata meydana gelmesine neden olacaktır.

Ağ Modellerinin Katmanlı Olmasının Dezavantajları

1- Farklı katmanlarda bazı işlevlerin tekrarlanma olasılığı. Örneğin: Hata kontrolü (Error control) ve Akış kontrolü (Flow control) hem veri bağlantısı katmanında bağlantı üzerinde hem de taşıyıcılar üzerinde gerçekleştirilir.

2- Bir katmanın işlevleri için gerekli bilgilerin yalnızca diğer katmanda mevcut olma olasılığı. Örneğin, zaman damgası (Time Stamp) miktarı, bu durum katmanların bağımsızlık hedefini ihlal edecektir.

3- Katmanlı mimaride önemli bir nokta, katman sayısının ağın tüm ihtiyaçlarını karşılayacak kadar minimumda olması gerektiğidir. Çünkü aşırı katmanlama, sadelik ilkesinin ihlaline neden olur ve genellikle karmaşıklığı artırır. Ayrıca, her katmanın kendi işlevlerini yerine getirmek için önceki katmandan alınan verilere başlık veya trailer veya her ikisini eklemesi gerektiğinden, katman sayısı arttıkça sisteme daha fazla yük bindirilir. Hem mekansal yük (çünkü son çerçeve büyür) hem de zamansal yük (çünkü başlıkların eklenmesi ve bunlarda değişiklik yapmak zaman alıcı olacaktır) ve daha fazla yük, daha fazla maliyet demektir.

Ağ modellerinin katmanlı yapısının avantajları ve dezavantajları

Tungsten karbür nedir ve ne gibi uygulamaları vardır?

Egzersiz için yaşlılar

Stres faktörleri kaç gruptur?

Rabin'in tasarım ve üretimi için 2022 İdeal İhracat Geliştirme Zirvesi'nde takdir edilmesi