Temel yağ üretimi hangi süreci takip eder?

Ham petrol, hidrojen ve karbonun çeşitli bileşenlerini içeren çok karmaşık karışımlardır. Bu bileşenler (hidrokarbonlar olarak bilinir) boyut açısından metandan (bir karbon atomu ve dört hidrojen atomu içeren) altmış veya daha fazla karbon atomuna sahip büyük yapılara kadar değişebilir. Moleküler boyut dağılımından sanayi yararlanabilir. Çoğu temel yağ ham petrolden üretilir. Ham petrolden yağ elde etmek için ham petrol rafineriye gitmelidir. Rafineri, ham petrolden farklı boyut ve yapılarda birçok molekül alır ve bunlar çeşitli amaçlar için kullanılabilir. Örneğin, benzin, dizel ve kerosen hepsi ham petrolden elde edilir.

Temel yağ, belirli bir boyutta (26 ile 40 karbon aralığında) hidrokarbon molekülleri ile ilgilidir. Yağlayıcı olarak çalışmak için gerekli olan nispeten büyük ve ağır moleküllerdir. Benzin ve kerosen için kullanılan moleküller daha küçüktür ve molekül yapısında daha az karbon içerir. Rafineri bu molekülleri boyut ve ağırlıklarına göre küçük silolara yerleştirir ve safsızlıkları ortadan kaldırarak ham petrolün her bir ürününün kullanılmasını sağlar.

Ham petrol tuzdan arındırıldıktan ve bir ocakta ısıtılarak kısmen buharlaştırıldıktan sonra, bir ayrıştırma kolonu gönderilir. Bu kolon, atmosfer basıncının biraz üzerinde çalışır ve hidrokarbonları kaynama noktalarına göre, doğrudan moleküler boyutlarıyla etkileşimde bulunarak ayırır. Kolonda ısı uygulanır ve aşağıda yoğunlaşır. Kolona giren hidrokarbonlar buharlaşır. Kolonda yukarı doğru hareket ettikçe, tekrar sıvı hale yoğunlaşana kadar soğutulurlar. Bu yoğunlaşmanın gerçekleştiği nokta, moleküler boyuta bağlı olarak tekrar değişir.

Yoğunlaşan sıvıyı kolonun farklı yüksekliklerinden çekerek, ham petrol esasen moleküler boyuta göre ayrılabilir. En küçük hidrokarbon (5 ile 10 karbon atomu) kolondan yukarı çıkar. Bunlar benzin gibi ürünlere dönüşür. 11 ile 13 karbon atomu içeren bileşikler, kolonda en üst noktaya ulaşmadan hemen önce yoğunlaşarak kerosen ve jet yakıtına dönüşür. 14 ile 25 karbon atomu içeren moleküler zincir, dizel olarak çıkarılır. 26 ile 40 karbon atomu içeren bileşikler, bir triboloji uzmanının ana kaygısıdır; bu bileşikler, yağlayıcı temel yağ üretmek için kullanılır. Kolonun alt kısmında, en ağır ve en büyük hidrokarbonlar (40 karbon ve üzeri) alınır ve asfalt bazlı ürünlerde kullanılır.

Damıtma işleminden sonra, bileşiklerin hedeflenen amaçları için rafine edilmesi gerekir. Bu aşama, temel yağın hizmette yaşlanma (oksitlenme) eğilimini azaltmak ve viskozite/sıcaklık özelliklerini iyileştirmek amacıyla gerçekleştirilir. Bunu yapmanın iki yolu vardır. İlki, iki ürün üretilen bir ayırma sürecini içerir: istenen bir yağlayıcı ürün ve istenmeyen yan ürünler. İkincisi, bu iki yöntem arasında hızla tercih edilen dönüşüm sürecidir. Bu süreç, istenmeyen moleküler yapıların, hidrojen, ısı ve basınç kullanarak istenen yapılara dönüştürülmesini içerir.

Endüstriyel temel yağların üretimi

Temel yağ, endüstriyel bir yağlayıcının temelini oluşturur. Endüstriyel yağlayıcı, kullanıma hazır bir yağlayıcıdır ve temel yağ(lar) ile katkı maddelerinin bir karışımını içerir. Unutmayın, mineral temel yağda formüle edilmiş katkı maddeleri, temel yağın özelliklerini değiştirir. Bir rafinerinin ana görevi, ham petrolü faydalı bileşenlerine ayırmak ve istenmeyen bileşenleri ortadan kaldırmaktır. Temel yağlar veya baz yağlar, bazen onlara böyle denir, ham petrolün ayrıştırılması ve temizlenmesi ile elde edilir. Ham petrolden elde edilen birkaç sıvı bileşenden biridir.

Benzin, en hafif veya en küçük hidrokarbon bileşenidir ve ardından kerosen veya jet yakıtı, dizel, temel yağlar, mumlar ve asfalt veya katran gelir ki bu en ağır ve en yoğun maddeyi oluşturur. Temel yağlar, ham yağlardan aşağıdaki süreçler dizisi kullanılarak elde edilir; bu süreçler, tüm ham yağların rafinasyonu ve ayrıca yeniden rafinasyon süreçleri için uygulanmalıdır.

Endüstriyel baz yağ üretim süreci

Kablosuz GPS CarPlay motosiklet navigatörü

Tehran Agrofood Fuarı 2023

Yeni cihazın pirinç ve granül malzemeler için yapılması

AAC'nin ekonomik değerlendirmesi