Ağ Javel

Ağ javel, beyazlatıcı, beyazlatıcı veya vaitex hepsi aynı anlama gelir ve bu anlam, daha çok kumaşlar ve giysiler için kullanılan beyazlatma ve dezenfekte etme anlamına gelir. Elbette ağ javel, İran'da yaygın bir terimdir ve dünyanın çoğunda beyazlatıcı için Bleach kelimesi kullanılmaktadır. Ağ javel satın almak genellikle endüstriyel ve evsel ölçeklerde dezenfekte etme ve sterilize etme amacıyla yapılmaktadır. Ağ javel satın almaktan bahsedildiğinde genellikle kimyasal formül sodyum hipoklorit, NaOCl, aklımızda olmaktadır. Bu kimyasal bileşik, on sekiz derece santigrat derecede erir ve yüz bir derece santigrat derecede kaynar ve genel olarak eğer ışık ve ısıya maruz kalırsa özelliğini kaybedecektir.

Beyazlatıcıların geniş spektrumlu antibakteriyel (mikrop öldürücü) özellikleri vardır ve dezenfekte etme ve sterilize etme için çok faydalı olmaktadırlar. Örneğin, ağ javel, havuz ortamında bakterileri, virüsleri ve yosunları yok etmek için kullanılmaktadır ve ayrıca yabani otları yok etme, küf temizleme ve ağaç liflerini beyazlatma amacıyla da kullanılmaktadır. Bazı beyazlatıcılar oksitleyici, bazıları ise indirgendir ve neredeyse hepsi doğal pigmentlerle birleşme ve onları ortamdan çıkarma yeteneğine sahiptir. Beyazlatıcının cilt ve gözle teması tehlikelidir ve onlara zarar verecektir. Ayrıca, düşük konsantrasyonda uzun süre solunması zehirlenme belirtileri yaratacaktır ve yüksek konsantrasyonlarda solunması solunum sistemine zarar verecektir.

Ağ Javel'in Tarihçesi

Beyazlatıcı veya beyazlatıcı kelimesinin tarihi, milattan önceki yıllara kadar uzanmaktadır, ancak ağ javel sıvısı, milattan sonra insan yaşamına girmiştir ve hatta Bleach kelimesi, milattan sonra on iki yüzyıl sonra insanlık tarihine kaydedilmiştir, ancak beyazlatıcı milattan önce üç bin yıl önce keşfedilmiş ve ilk işlemi de milattan önce iki bin yıl önce gerçekleştirilmiştir. Tarihteki ilk beyazlatma işlemi, milattan önce beş bin yıl önce Mısırlılar tarafından güneş kullanılarak kaydedilmiştir. Onlar, keten kumaşlarını suyla yıkayıp güneşin altında sererek beyaz (daha açık) hale getiriyorlardı.

Kanıtlar, Mısırlılardan iki bin yıl sonra insanların, odun külünden beyazlatıcı bir solüsyon yapma konusunda yeterli bilgiye sahip olduklarını göstermektedir; bu solüsyon suyla karıştırıldığında alkali bir sıvı haline gelmekte ve renkleri açma ve bazı durumlarda temizleme yeteneğine sahip olmaktaydı. İlginçtir ki, onlar giysileri uzun bir süre alkali solüsyonda bekletiyorlar, böylece tamamen beyaz oluyordu. Ancak bu işlem çok zaman alıyordu ve kumaşın dokusuna zarar veriyordu ve yüksek alkalinliği nedeniyle solüsyonla çalışırken dikkatli olunması gerekiyordu.

Hollandalılar on birinci ve on ikinci yüzyılda Avrupa'daki beyazlatma ustaları olarak tanınıyordu. Onlar, ekşi sütü baharat gibi alkali suya ekliyorlardı, bu da giysi veya kumaşın beyazlatıldıktan sonra yumuşak olmasını sağlıyor ve dokuda olumsuz etkilerini azaltıyordu. İlginçtir ki, bu işlemi aralarında bir sır olarak saklıyorlardı ve bu işlemi gerçekleştirdikten yıllar sonra bile süreç Hollanda'da bir sır olarak korunuyordu.

Bu süreç on üç yüzyılda İngiltere'de kaydedilmesine rağmen, on sekizinci yüzyılın ortalarına kadar Hollandalılar dünya beyazlatma padişahıydı, üretilen çoğu kahverengi keten kumaş, özellikle İskoç kumaşları, beyazlatma için doğrudan Hollanda'ya gönderiliyordu, ancak bu süreç çok uzun sürüyordu; kumaşların istenen şekilde beyazlatılması için yedi ila sekiz ay sürüyordu, çünkü beyazlatma sürecinin yanı sıra, tüm kumaşların kurutulması için de geniş bir alana ihtiyaç vardı (Hollanda'nın batısındaki Haarlem şehri bu iş için bir merkez haline gelmişti). Bu nedenle on yedinci yüzyılın ortalarından itibaren bilim insanları, bu süreci hızlandırmak için süt yerine bir şeyler kullanmayı düşündüler.

On yedi yüz kırk altıda İngiliz bilim adamı John Roebuck, sulfat asidi yerine ekşi süt kullanarak beyazlatma sürecini geliştirdi. Bu değişiklik çok etkili oldu ve beyazlatma sürecinin gerektirdiği süreyi altı haftadan iki aya, sadece yirmi dört saate ve bazen on iki saate düşürdü ve bu ticarette muazzam bir ekonomik büyüme sağladı.

On yedi yüz yetmiş dörtte İsveçli kimyager Carl Wilhelm Scheele (oksijenin keşfi) klor gazının, sarımsı yeşil renkte, halojenler ailesine ait ve rahatsız edici bir gaz olduğunu keşfetti ve bitkisel boyaları yok etme yeteneğine sahip olduğunu belirtti. Bu keşif, Claude Louis Berthollet'in on yedi yüz seksen beşte ağ javel keşfine ilham verdi.

Ağ javel'in keşif süreci yedi yıl sürdü, ilk deneyler sağlık açısından yüksek risk taşıyordu; klor gazı, kumaşlarla doğrudan temas edecek şekilde bir kapta tutuluyor veya bir solüsyona doğrudan ekleniyordu ve bu, Berthollet'in deneylerinde birçok başarısızlığa yol açtı. Sonunda on yedi doksan iki yılında Paris yakınlarındaki Javel'de, ağ javel (bu şehirde üretildiği için adlandırılmıştır) bir kısmı potasyum çözeltisi ve sekiz kısmı su karıştırılarak elde edildi. Berthollet daha sonra sodyum hipokloriti keşfetti ve Birinci Dünya Savaşı'ndan önce ağ javel'in ticari üretimi mümkün hale geldi.

Bununla birlikte, beyazlatma endüstrisindeki en büyük an, on yedi yüz doksan dokuzda Glasgow'dan Charles Tennant tarafından kalsiyum klorürün (beyazlatıcı tozu olarak bilinir) tanıtılmasıyla gerçekleşti. O, kalsiyum hipokloriti ağ javel'in bir alternatifi olarak tanıttı.

On sekiz yüz yirmi civarında Fransız kimyager Antoine Germain Labarac, sodyum hipokloritin antibakteriyel ve kirletici özelliklerini keşfetti ve bu, tıbbi aletlerin dezenfekte edilmesinde büyük bir ilerlemeye yol açtı ve genel olarak insanların sağlık, hastane ortamlarının temizliği, ameliyat odalarının ve kesimhanelerin (et üretimi) üzerinde büyük bir etki yarattı.

Her ne kadar o zamandan beri beyazlatma konusunda birçok ilerleme kaydedilmiş olsa da, günümüzde ağ javel (o zamanlar yüzde on yedi-yirmi yerine yüzde beş) birçok diğer beyazlatıcı ile birlikte insanların ailevi ve endüstriyel yaşamında önemli bir rol oynamaktadır ve her ne kadar içilmesi zehirleyici (kaza ile içilirse hemen süt içilmelidir) ve cilt, göz ve solunum sistemine zarar verse de, varlığı insan sağlığında büyük bir ilerleme sağlamıştır.

Ağ Javel'in Özellikleri

Vaitex veya ağ javel, renksiz veya sarımsı yeşil bir sıvı olup, rahatsız edici bir klor kokusuna sahiptir ve moleküler ağırlığı 442/74 gram/mol'dur. Yoğunluğu suya çok yakın olup, 1.11 gram/santimetreküp'tür. Ağ javel beş hidratlı halde on sekiz derece santigrat derecede erir ve yüz bir derece santigrat derecede atmosfer basıncında kaynar ve parçalanır. Ağ javel sıfır derece santigrat derecede 29.3 gram/100 mililitre suya çözünür ve üç ağır atom ile iki kovalent bağa sahiptir.

Suyun olmadığı hipoklorit, havada çok kararsızdır, ancak sodyum hidroksit ile birleşmediği sürece. Bu bileşik parçalandığında tehlikeli gazlar olan Na2O ve HCl üretmektedir ve patlayıcıdır. Genellikle, beş hidratlı hipoklorit, daha kararlı olması ve daha az patlayıcı olması nedeniyle daha fazla kullanılmakta ve on hidratlı dihipoklorit ticari olarak dağıtılmaktadır. Ağ javel'in kimyasal bileşiğinin kristal şekli ortorombik olup, oda sıcaklığında hızla parçalanır ve buharlaşır, ancak yedi derecede bir yıl sonra sadece yüzde bir parçalanır ve buharlaşır ve dört derece santigrat derecede iki yıl boyunca bozulmadan kalır.

Ağ Javel'in Hazırlanma Yöntemi

Genel olarak, şu anda ağ javel üretmek için beş yöntem bulunmaktadır ve bunları inceleyeceğiz:

1- Klor gazının kostik soda ile enjekte edilmesi

Potasyum hipoklorit, Claude Louis Berthollet tarafından Javel'de, alkali su çözeltisine klor gazı geçirilerek üretilmiştir. Bu zayıf çözeltinin, Anthony Labarac tarafından potasyum çözeltisi yerine kostik soda çözeltisi ile değiştirilmesiyle sodyum hipoklorit haline gelmiştir.

Cl2(g) + 2NaOH(aq) → NaCl(aq) + NaClO(aq) + H2O(aq)

Bu reaksiyonda klor aynı anda oksitlenir ve indirgenir ve bu süreç boyunca beş hidratlı hipoklorit de NaOH çözeltisi kullanılarak hazırlanacaktır.

2- Kalsiyum hipokloritten

Bu yöntemde, sodyum karbonat ve beyazlatıcı toz (kalsiyum hipoklorit, kalsiyum klorür ve kalsiyum hidroksit karışımı) arasındaki reaksiyon kullanılarak sodyum hipoklorit üretilmektedir. Bu yöntem, üretilen ağ javel'in Birinci Dünya Savaşı'ndan sonra hastanelerde dezenfektan olarak kullanılmak üzere planlandığı zaman kullanılmıştır.

3- Tuzlu suyun elektrolizi

On dokuzuncu yüzyılın sonlarında E. S. Smith, tuzlu suyun elektrolizi ile sodyum hipoklorit üretmek için bir yöntem geliştirdi. Bu yöntemde önce sodyum hidroksit ve klor gazı üretilmekte ve ardından karışım ağ javel haline gelmektedir. Bu işlem, sodyum hipoklorit üretimini çok daha ucuz hale getirmiştir ve günümüzde geliştirilmiş süreci, Hoocher süreci olarak bilinen tek endüstriyel ölçekli ağ javel üretim sürecidir. Bu süreçte klor gazı, soğutulmuş sodyum hidroksit çözeltisinden geçirilerek NaOCl ve NaCl üretmektedir ve klor gazı da bu yöntemde elektroliz ile üretilmektedir. Süreç sıcaklığı 40 derece santigratın altında tutulmakta, böylece istenmeyen sodyum klorat üretimi engellenmekte ve üretilen tuz yan ürün olarak sunulmaktadır.

4- Hipoklorik asit ve kostik soda kombinasyonu

Bu yöntem, on dokuz altmış altıda hipoklorik asit ve sodyum hidroksit çözeltisi ile iki hidratlı sodyum hipoklorit üretmek için kaydedilmiştir. Ancak, on dokuz doksan birde de aynı yöntem temelinde beş hidratlı sodyum hipoklorit üretmek için bir yöntem önerilmiştir, bu da büyük ölçekli ekonomik olarak uygun değildir.

5- Ozon ve tuz kombinasyonu

Ozon ve tuz kombinasyonu, araştırma çalışmaları için ağ javel üretmek için pahalı ama kolay bir yöntemdir. Bu yöntemde tuz, ozon gazı ile azaltılmakta ve sodyum hipoklorit üretilmekte ve oksijen gazı serbest bırakılmaktadır. Bu reaksiyon oda sıcaklığında gerçekleşmekte ve alkolleri oksitlemek için de uygundur.

Ağ Javel'in Kullanım Alanları

Kısaca, ağ javel, dezenfekte etme veya beyazlatma ihtiyacı olan her yerde kullanılmaktadır. Genel olarak, ağ javel'in kullanım alanları dört ana kategoriye ayrılabilir: beyazlatıcı, temizleyici, dezenfektan ve sterilizatör. Diğer kullanım alanları arasında diş kanal tedavisi, atık su arıtımı, sinir gazlarını nötralize etme ve egzama sırasında ciltteki hasarı azaltma sayılabilir.

Sıradan su ile beyazlatıcı – Tarihçe, özellikler, uygulamalar

Polietilenlere bir bakış

Lüks şişe tasarımı

Walwasher ya çeragh hatı LED nedir?

Shenzhen Teejoin Technology'nin Expo fuarındaki varlığı